TECHNOLOGIE WOD-KAN cykl wykładów i warsztatów

Uciążliwe zapachy to jeden z największych problemów, który dotyczy m.in zakładów zagospodarowania odpadów, oczyszczalni ścieków i branży rolniczej. Jest to niezmiernie ważny społecznie temat środowiskowy, którego skutki wpływają często na stan zdrowia obywateli. Dodatkowo w Polsce brakuje ujednoliconych uwarunkowań prawnych dotyczących odorów. Problemem jest też ustalenie metod pomiaru, a także kryteriów dopuszczalnej ekspozycji na odory.Jaki jest zatem aktualny status prac legislacyjnych w zakresie odorów? Co robi branża komunalna, aby skutecznie pozbyć się nieprzyjemnego zapachu? Czym są substancje złowonne, emitowane są do atmosfery i jak najskuteczniej ograniczać ich uciążliwość.

Jaki jest udział społeczności w ocenie uciążliwości zapachowych? O tym wszystkim będziemy dyskutować podczas konferencji, którą współorganizuje wraz z redakacją miesięcznika "Przegląd Komunalny" dr hab. inż. Izabela Sówka, prof. uczelni, Wydział Inżynierii Środowiska, Politechnika Wrocławska.

Spotkanie on-line skierowana jest do wszystkich, którzy na co dzień związani są z zarządzaniem, monitorowaniem i kontrolą procesów realizowanych w kompostowniach odpadów, na składowisku odpadów komunalnych, biogazowniach, oczyszczalniach ścieków, ubojniach i innych obiektach gdzie występuje problem uciążliwości zapachowych.W spotkaniu weźmie też udział środowisko naukowe, przedstawiciele jednostek administracji państwowej oraz przedstawicie biznesu,

Listopad 2023 - „Nowe zanieczyszczenia w oczyszczalniach ścieków – definicje, rodzaje związków, przemiany w trakcie procesów oczyszczania ścieków i przetwarzania osadów ściekowych”,
prof. Agata Rosińska, Politechnika Częstochowska.

Styczeń 2024 - "III Stopień oczyszczania ścieków" - prof. Ewa Neczaj, Politechnika Częstochowska (Szczegółowy zakres szkolenia poniżej)

luty 2024 - „Urządzenia w oczyszczalniach ścieków – nowe rozwiązania” – prof. Dariusz Boruszko, Politechnika Białostocka;

marzec 2024 - „Samowystarczalność energetyczna oczyszczalni ścieków – co to jest i jak ją osiągnąć (ciepło ze ścieków, biogaz)” – prof. Anna Grosser, Politechnika Częstochowska;

19 kwietnia 2024 - „Odzysk substancji ze ścieków i osadów – technologie” – prof. Monika Żubrowska-Sudoł, Politechnika Warszawska

Maj 2024 - „Przetwarzanie i zagospodarowanie osadów ściekowych – w kontekście GOZ, ekonomicznym i społecznym” – prof. Małgorzata Kacprzak, wykład podsumowujący.

Wykładowca akademicki z wieloletnim doświadczeniem. Posiada wysokie kwalifikacje

i umiejętności jako znakomity profesor i pedagog prowadzący zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia, seminaria i wykłady.

Uznana specjalistka w chromatograficznym oznaczaniu polichlorowanych bifenyli oraz wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w próbach środowiskowych. Opracowała metodykę oznaczania polichlorowanych bifenyli w osadach ściekowych. Inicjatorka założenia nowoczesnej pracowni chromatograficznej wyposażonej w wysokiej klasy chromatografy gazowe z detektorami umożliwiającymi analizę wielu związków chemicznych, stanowiących zanieczyszczenia środowiska.

Autorka ponad 120 międzynarodowych i krajowych publikacji naukowych o zasięgu międzynarodowym i krajowym, w tym z baz Web of Science i SCOPUS. Ponadto autorka rozprawy habilitacyjnej pt. „Zmiany ilościowo-jakościowe PCB w osadach ściekowych stabilizowanych beztlenowo”. W roku 2022 opublikowała monografię pt. “Emerging pollutants wyzwaniem dla gospodarki wodno-ściekowej”.Odbyła wiele staży zagranicznych i wyjazdów naukowych mi.in. w Japonii, USA, Grecji, Hiszpanii, Chorwacji, Portugalii, Islandii, Rumunii, Turcji, Wielkiej Brytanii. Pracuje w zespołach eksperckich do oceny wniosków w obszarze kryteriów finansowych, naukowo-technicznych oraz gospodarczo-biznesowych i projekty dużych przedsiębiorstw m.in. w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju oraz w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju jako Innovation Coach.

Ewa Neczaj jest pracownikiem Wydziału Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej, gdzie prowadzi badania nad implementacją metod biotechnologicznych w inżynierii środowiska.

Jest autorką wielu publikacji dotyczących intensyfikacji biologicznych metod oczyszczania ścieków oraz stabilizacji osadów ściekowych wraz z innymi odpadami biodegradowalnymi. Od wielu lat zajmuje się poszukiwaniem innowacyjnych technologii umożliwiających wdrożenie koncepcji Circular Economy w sektorze wodno-ściekowym. Zajmuje się również weryfikacją technologii środowiskowych w ramach Programu Unii Europejskiej ETV w Jednostce Weryfikującej Technologie Środowiskowe przy IETU Katowice.

Pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Budownictwa i Nauk o Środowisku Politechniki Białostockiej. Dyplom magistra inżyniera uzyskał w 1994 r. w Politechnice Białostockiej na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska, na kierunku inżynieria środowiska, specjalność urządzenia sanitarne, specjalizacja wodociągi

i kanalizacja. W 1999 r. uzyskał dyplom doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska,

a w 2009 r. dyplom ukończenia Studium Podyplomowego „Budownictwo ekologiczne i energooszczędne

z certyfikacją energetyczną budynków”, Politechnika Białostocka– uprawnienia audytora energetycznego budynków. Dr hab. inż. w obszarze nauk technicznych w dziedzinie nauki techniczne w dyscyplinie inżynieria środowiska, od 2019 r. prof. Politechniki Białostockiej.

W latach 1997-2022 uczestniczył w 18 projektach naukowo-badawczych. Kierował realizacją 3 grantów,

był głównym wykonawcą 5 grantów, kierownikiem 4 prac własnych oraz wykonawcą 5 prac statutowych

i 2 prac zespołowych. Prowadzone przez siebie badania konsultował na forum krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych. Od uzyskania stopnia doktora brał czynny udział w wielu konferencjach zagranicznych, gdzie prezentował wyniki moich badań (Estonia, Litwa, Rosja i Białoruś).

Jest autorem ponad 100 międzynarodowych i krajowych publikacji naukowych o zasięgu międzynarodowym

i krajowym, w tym z baz Web of Science i SCOPUS. Duży wpływ na badania profesora, osiągnięcia naukowe

i dydaktyczne ma współpraca z przemysłem i praca na rzecz jednostek samorządowych.

Anna Grosser jest pracownikiem Wydziału Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej. Jej działalność naukowo-badawcza dotyczy głównie zagadnień związanych z intensyfikacją biologicznych metod przetwarzania odpadów biodegradowalnych, gospodarki odpadami biodegradowalnymi, przemianami wybranych mikrozanieczyszczeń podczas procesu fermentacji metanowej, samowystarczalnością energetyczną oczyszczalni oraz rozwojem nowych technologii w sektorze wodno-ściekowym. Autor i współautor ponad 70 publikacji zarówno o zasięgu międzynarodowym jak i krajowym.
Uczestniczyła w badaniach prowadzonych w ramach krajowych i międzynarodowych projektów naukowo-badawczych (finansowanych m.in. przez Komisje Europejską, NAWA, NCBiR). Ich efektem jest współpraca naukowo-badawcza m.in. z takimi uczelniami jak: uniwersytety w Lille i w Pau (Francja), Politechnika w Ostrawie (Czechy), Uniwersytet w Pretorii (RPA), NTNU oraz NMBU (Norwegia), a także uniwersytet w Ghent (Belgia). Członek komitetów naukowych i organizacyjnych międzynarodowych konferencji naukowych. Odbyła wiele staży naukowych w zagranicznych ośrodkach naukowych.

Absolwentka studiów na Wydziale IŚ Politechniki Warszawskiej, z dyplomem magistra inżyniera

w specjalności biotechnologia środowiska, który uzyskała w 1999, a następnie podjęła studia doktoranckie na PW w Zakładzie Zaopatrzenia w Wodę i Odprowadzania Ścieków, które zostały zwieńczone dyplomem doktora nauk technicznych w 2003 roku. Od 2004 łączy pracę naukową i dydaktyczną na kolejnych stanowiskach: adiunkta i adiunkta z habilitacją, czemu odpowiadał osiągnięty tytuł naukowy doktora hab. w 2014 roku.

Główny obszar zainteresowań zawodowych to intensyfikacja usuwania ze ścieków związków biogennych oraz niekonwencjonalne metody oczyszczania ścieków i unieszkodliwiania osadów ściekowych. Tematyka realizowanych prac badawczych i wdrożeniowych dotyczy w szczególności wykorzystania technologii złoża ruchomego w biologicznym oczyszczaniu ścieków, usuwania azotu w procesie deamonifikacji, synergicznego usuwania azotu i fosforu w procesie denitryfikacji defosfatacyjnej, wykorzystania dezintegracji osadów nadmiernych do pozyskiwania związków organicznych dla intensyfikacji usuwania ze ścieków związków biogennych.

Uczestniczyła w pozyskaniu siedmiu projektów badawczych finansowanych ze środków MNiSW, NCN, NCBR oraz Politechniki Sztokholmskiej (KTH), z którą współpraca odbywała się w ramach dwóch staży naukowych (jednego 6-miesięcznego w ramach Programu Rozwojowego PW, drugiego 2-miesięcznego, ufundowanego przez KTH). Współpraca z KTH dotyczyła także dydaktyki i doprowadziła do podpisania umowy o współpracy w ramach programu Erasmus. Dorobek badawczy przedstawiła w jednej monografii, 7 rozdziałach w monografiach, 42 artykułach, w tym w ośmiu opublikowanych w czasopismach z listy JCR oraz w 15 referatach wygłoszonych na międzynarodowych i krajowych konferencjach tematycznych.

Małgorzata Kacprzak jest profesorem zwyczajnym w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych.

Urodziła się 9 sierpnia 1971 roku we Włocławku. W 1995 roku ukończyła Wydział Ogrodnictwa, a w 2000 r. uzyskała doktorat nauk leśnych Akademii Rolniczej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).

W Katedrze Fitopatologii Leśnej analizowała zbiorowiska grzybów glebowych w ochronie sadzonek drzew leśnych przed patogenami.

W latach 2000-2021 jako pracownik naukowy Politechniki Częstochowskiej uzyskała kolejno habilitację (2008) oraz tytuł profesora zwyczajnego (2014). Jej badania dotyczyły głównie wspomagania procesów remediacji, rekultywacji i rewitalizacji terenów zdegradowanych z zastosowaniem biopreparatów, substratów odpadowych oraz roślin energetycznych. W latach 2016-2020 była Dziekanem Wydziału Infrastruktury

i Środowiska Politechniki Częstochowskiej.

Od 2021 roku zatrudniona w Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Wydziału Budownictwa, Mechaniki

i Petrochemii. Jej obecne zainteresowania naukowe skupiają się na roli miasta jako organizmu w otaczającym środowisku, a przede wszystkim opracowania skutecznej strategii w sekwestracji dwutlenku węgla na terenach zurbanizowanych (uwzględniając problem zanieczyszczeń powietrza, degradacji gleb i suszy)

i jakości mikroklimatu miejskiego. Poza tym zajmuje się zrównoważonym zagospodarowaniem odpadów biodegradowalnych (w tym osadów ściekowych) w kontekście gospodarki obiegu zamkniętego.

Jest współautorką wielu publikacji z tej tematyki, w tym wydanej w 2020 przez PWN - Fitoremediacja. Potencjał roślin do oczyszczania środowiska czy w 2022 przez wydawnictwo John Wiley & Sons - Biodegradable Waste Management in the Circular Economy. Współpracuje z naukowcami w kraju

i za granicą, m.in. z Norwegii, Szwecji Francji, Czech, Belgii, USA, RPA oraz samorządowcami

i przedsiębiorcami działającymi na rzecz poprawy jakości środowiska naturalnego. Jest liderem zespołu,

który prowadzi badania, dotyczące Rozwoju zieleni w Płocku w kontekście poprawy życia mieszkańców. Zrealizowała kilkanaście projektów badawczych (w tym międzynarodowych) finansowanych przez Komisję Europejską, Ministerstwo Nauki, NCBiR, NAWA. Obecnie jest członkiem komitetu sterującego projektu FULLRECO4US - Cost Action, Cross Border Transfer and Development of Sustainable Resource Recovery Strategies Towards Zero Waste (2021-2025)

Wykład V
Odzysk substancji ze ścieków i osadów – technologie

Technologie Wod-Kan

II edycja

OFERTA LAST MINUTE!
do wtorku, 27 marca br.
TYLKO:
325,00 zł netto (399,75 brutto),
za pojedyncze spotkanie

cena podstawowa 425 zł netto (522,75 zł brutto)

1 800,00 zł netto (2 214,00 brutto)
za pakiet 6-ciu spotkań!

cena podstawowa 2125 zł netto (2613,75 zł brutto)

OFERTA LAST MINUTE
do wtorku, 27 lutego br.
TYLKO:
350 zł netto (430,50 zł brutto)
za pojedyncze spotkanie

cena regularna: 425 zł netto (522,75 zł brutto)

1750 zł netto (2152,50 zł brutto)
za pakiet 6-ciu spotkań

cena regularna: 2125 zł netto (2613,75 zł brutto)

Wykład VOdzysk substancji ze ścieków i osadów – technologie